SIRO-5489 “【ช่องว่างนี้น่าทึ่งหรือไม่】ครูสถานรับเลี้ยงเด็กที่สงบซึ่งเป็นที่นิยมในหมู่ผู้ปกครองรู้สึกหงุดหงิดทางเพศเธอมีใบหน้าบริสุทธิ์ แต่เธอสวมชุดชั้นในแบบนี้ตลอดเวลา...การเห็นของเธอสั่นสะโพกด้วยตัวเองนั้นเร้าอารมณ์เกินไป![...]“

แม้ว่าจะก่อนเที่ยงในวันธรรมดา แต่เลิฟโฮเทลทั้งหมดในโตเกียวก็ได้รับการจองเต็มจำนวน และมีเพียงโรงแรมรักเก่าที่อยู่บริเวณชานเมืองของย่านความบันเทิงเท่านั้นในห้องเดียวนั้นเธอกำลังก้าวข้ามและบิดสะโพกของเธอซ้ำแล้วซ้ำอีกห้องเล็ก ๆ ค่อยๆเต็มไปด้วยกลิ่นเหม็นของชายและหญิงและเสียงรบกวนของเยื่อเมือกที่ถูซึ่งกันและกันหน้าอกนุ่มของเธอแกว่งตัวและเหงื่อบางๆ อยู่บนคอสีขาวของเธออาจเป็นงานของเธอที่ทำให้สถานการณ์ที่รู้สึกตื่นเต้นนี้น่าดึงดูดยิ่งขึ้นโดยปกติเธอจะถูกล้อมรอบด้วยเด็กและฝึกร้องเพลงในช่วงเวลานี้ของวัน - “ฉันทำงานที่โรงเรียนอนุบาลฉันรักเด็ก ๆ” ฉันถามเธออย่างไม่สบาย ๆ ที่ร้านกาแฟที่เราพบกันและเธอยิ้มคำตอบของเธอสมเหตุสมผลสำหรับฉันบางทีอาจเป็นเพราะภาพของเธอสวมผ้ากันเปื้อนของครูโรงเรียนอนุบาลและร้องเพลงเป็นวงกลมกับเด็ก ๆ มาถึงความคิดอย่างเป็นธรรมชาติเธอวาดภาพร้องเพลงและหัวเราะกับเด็ก ๆ ทุกวันชีวิตประจำวันในอุดมคติและสงบแต่ความเงียบมักจะให้ความร้อนอยู่ข้างในเป็นเวลานานกว่าหนึ่งปีนับตั้งแต่เธอเลิกกับแฟนของเธอมันไม่ใช่ความเหงาที่สร้างขึ้นภายในเธอ แต่เป็นสิ่งที่เร่งด่วนและสัญชาตญาณมากขึ้นเธอใช้วันหยุดทำงานและเลือกวันนี้บนโซฟามีชุดชั้นในลูกไม้คู่ที่เธอบอกว่าเธอ “สวมใส่เสมอ”ความปรารถนาที่มีอยู่ภายในนั้นตรงไปตรงไปตรงไปเกินไปเรารักซ้ำแล้วซ้ำเล่า และในที่สุดพวกเราทั้งคู่ก็หายใจและจมลงไปในผ้าปูที่นอนฉันจับเธอไว้สักครู่และเธอกำลังหายใจอย่างเงียบ ๆ ในอ้อมแขนของฉันเมื่อเวลา 2:30 น. ฉันมองไปที่นาฬิกาและจู่ๆ คิดว่า??ฉันเห็นตอนนี้ถึงเวลางีบหลับแล้ว