CKCK-012 “ฉันเป็นทรัพย์สินของท่านเหรอ นัตสึ?”แม้ว่าฉันจะรู้ว่าคุณจะไม่มีวันเป็นของฉัน แต่คุณก็ยังควบคุมฉันอยู่เมื่อใดก็ตามที่ฉันรู้สึกเหงาคุณจะแสวงหาร่างกายของฉันได้อย่างสะดวกคุณเป็นมากกว่าเพื่อน แต่น้อยกว่าคนรักฉันเสียสละทุกอย่าง

“ฉันจะกินไอศกรีมของคุณได้ไหม”ฉันสามารถมองเห็นสิ่งต่าง ๆ ของคนอื่นได้อย่างชัดเจน และเพราะมันเป็นของคนอื่น ฉันจึงต้องการสิ่งเหล่านั้นนั่นไม่เปลี่ยนแปลงแม้ว่าฉันจะเป็นผู้ใหญ่เมื่อฉันเป็นนักศึกษามหาวิทยาลัย ฉันมีแฟนที่สะดวกสบายซึ่งสารภาพความรักของเขากับฉัน แต่เราไม่ได้เดทเมื่อมีเพศสัมพันธ์กับเขาไม่ดีหรือเมื่อฉันเหงาโดยไม่มีแฟนฉันจะส่งข้อความให้เขาถามว่า “เราจะพบกันตอนนี้ได้ไหม”และเขาจะตอบ 100% ว่า “แน่นอน”แม้หลังจากจบการศึกษาเขาก็เป็นคู่ที่สะดวกของฉัน...